คนพัทลุงนิยมเลี้ยงวัวชน ภาพนี้ถ่ายหน้าบ้านผมเอง ในซอยหน้าบ้านยังมีคนจูงวัวชนเดินผ่าน

คนพัทลุงนิยมเลี้ยงวัวชน ภาพนี้ถ่ายหน้าบ้านผมเอง ในซอยหน้าบ้านยังมีคนจูงวัวชนเดินผ่าน คนพัทลุงยังค่อนข้างที่จะคงเอกลักษณ์ความเป็นท้องถิ่นถาคใต้ไว้สูงหากเทียบกับคนจังหวัดอื่นๆ ภาพอย่างนี้อาจจะหายากหากเป็นเมืองใหญ่อย่างภูเก็ตหรือหาดใหญ่

ตอนเช้าไปเดินเล่นในสวนข้างบ้านเจอคนข้างบ้านจูงวัวชนมาผูกให้กินหญ้า

หญ้ากำลังเขียวสดทีเดียวเพราะบ้านผมยังไม่พ้นฤดูฝน

วัวตัวนี้รูปร่างดีล่ำสันเหมาะเป็นวัวชน

ท่าทางมันดุเอาเรื่อง จนไม่กล้าเข้าใกล้

มุมนี้หญ้าโดนแสงกำลังดี

ดูหน้าชัดๆ กดไปหลายรูปมาก

เข้าไปในสวนเเจอลองกองกำลังสุก

ช่วงนี้ไม่ใช่ฤดูใหญ่ของผลไม้ ลองกองจึงออกผลไม่เยอะ ถ้าเยอะๆต้องช่วงเดือนสิงหาคม ผลไม้ภาคใต้ปีหนึ่งมี 2 ช่วง

มังคุดก็มีลูกนิดหน่อย

และที่ขาดไม่ได้คือนี่

ดูกันชัดๆ ไม่บอกก็คงรู้จักอาหารประจำภาค

อันนี้คนอื่นให้มา เอามาให้ดูเฉยๆ ไม่ใช่ขนุนนะ เขาเรียก"จำปะดะ" มีเฉพาะภาคใต้และบางจังหวัดเท่านั้น ที่พัทลุงเขานิยมกินกัน

ดูข้างนอกเหมือนขนุน แต่ลูกเล็กกว่า ผ่าให้ดูเป็นอย่างนี้ เนื้อมันหอมหวาน แต่จะเละกว่าขนุน แต่กลิ่นนั้นแรงมากไม่แพ้ทุเรียนทีเดียว

ดอกหน้าวัวที่โคนต้นมังคุด

อีกดอก

ต้นมังคุดเป็นอย่างนี้ เป็นไม้ใหญ่อายุยืนเป็นร้อยปีทีเดียว ใบดกหนา ให้ร่มเงาดีมาก

นกกระยางเกาะบนยอดยางพารา

บ้านผมยังไม่พ้นฤดูฝนเลย ภาคใต้มีแค่ 2 ฤดูเท่านั้น คือ ฝนกับร้อน ช่วงฤดูหนาวของภาคอื่นบ้านผมยังเป็นฤดูฝนอยู่เลย เลยได้ภาพเขียวชุ่มชื้นแบบนี้ รูปนี้ถ่ายริมซอยหน้าบ้านเอง ไม่ใช่ในป่า

เดินเล่นอยู่ในซอยหน้าบ้านเห็นรถคันนี้แล่นมาเลยกดซะหน่อย

มันเป็นรถสองแถวโดยสารที่มีส่วนประกอบเป็นไม้ ที่ภูเก็ตมีเยอะมาก เขาเรียก "รถโพท้อง" แต่ที่พัทลุงเดี๋ยวนี้หาดูยากแล้ว สมัยผมเด็กๆ ยังมีเยอะอยู่

ดูจากรูปเหมือนอยู่ห่างไกลกันดาร แต่ที่จริงแล้วบ้านผมอยู่ อ. เมือง ห่างจากตัวเมืองแค่ 10 กิโลเมตรเอง ขับรถแป๊บเดียวก็ถึง ถนนหนทางตรอกซอกซอยราดยางเกือบหมดแล้ว เมื่อก่อนตำบลแถวนี้เป็น อบต. แต่ตอนนี้ยกฐานะเป็นเทศบาลตำบลหมดแล้ว

พระอาทิตย์ลับเหลี่ยมเทือกเขาบรรทัด ถ่ายจากปากซอยหน้าบ้าน

ช่วงปีใหม่ได้กลับไปเยือนบ้านเกิดที่พัทลุงมา เลยเอาภาพมาฝาก เพราะเห็นว่าไม่ค่อยมีคนรู้จักจังหวัดนี้มากนัก และไม่เป็นที่นิยมของนักท่องเที่ยว จนได้ยินคำพูดบ่อยๆว่า...พัทลุงไม่มีอะไร... เลยจะพาไปดูว่าพัทลุงไม่มีอะไรจริงหรือเปล่า อย่างไรก็ตามภาพอาจไม่ค่อยสวยเพราะใช้กล้องไม่ดีและฝีมือก็ไม่ดี แต่ก็อยากนำเรื่องราวมาเล่า ภาพแรกนี้เป็นเขาอกทะลุครับ เป็นสัญลักษณ์ของจังหวัดพัทลุง เขาลูกนี้อยู่ใกล้ตัวเมือง มีรูทะลุเป็นช่อง แต่มองจากมุมนี้จะไม่เห็นรูทะลุ รูปนี้ถ่ายจากแถวศาลกลางจังหวัด ระหว่าทางกลับบ้านผ่านทุ่งนา กลยจอดมอไซด์ถ่ายรูปซะหน่อย ที่พัทลุงเป็นอู่นาข้าวที่สำคัญของภาคใต้ เพราะเป็นที่ราบลุ่มทะเลสาบ น้ำท่าดีอุดมสมบูรณ์ ในอดีตพัทลุงมีพื้นที่ทำนาเยอะมาก แต่ปัจจุบันพื้นที่ได้ถูกเปลี่ยนเป็นสวนยางพาราไปมากเนื่องจากให้ผลตอบแทนดีกว่า Comment : 54 ที่พัทลุงมีพันธุ์ข้าวท้องถิ่นหลายสายพันธุ์ ผมเองก็รู้จักไม่หมด เพราะปัจจุบันเรารู้จักกันแต่ข้าวหอมมะลิ แต่คนพัทลุงไม่ค่อยนิยมกินกัน ต้นมะพร้าวคู่กลางทุ่งนา แต่ตาลเดี่ยว ถ้าเป็นที่ลุ่มเหมาะแก่การทำนา แต่ถ้าเป็นที่เนิน(หรือที่คนใต้เรียกว่า "ควน") อย่างด้านหลังในภาพนั้นเหมาะแก่การทำสวนยางพาราหรือสวนผลไม้ สะพานข้ามคลองข้างโรงเรียนที่ผมเรียนสมัยประถม คลองข้างโรงเรียน เมื่อก่อนมีทรายขาวสวยมาก สมัยเรียนประถมผมมาเล่นน้ำที่นี่กับเพื่อนๆ บ่อย น้ำในคลองนี้มาจากน้ำตกที่เทือกเขาบรรทัดไหลลงทะเลสาบ